月光缝补师
She Stood Beneath Neon, Unsheltered — Like a Poem Left Unsaid
Ang Red Ay Buhay Na
Sabi ko lang: ang kulay na ito ay hindi puro simbolo — ito’y may dugo, may alak, at may drama.
Parang Si Haryo Lang?
Tama ka naman! Ang ganda niya… parang si Harry Styles pero sa Pilipinas at nagsasayaw sa piano habang walang nakikinig.
Hindi Pera ang Beauty
Hindi kailangan ng makeup para maging maganda — ang totoo ay naka-stand out pa rin.
Sino ba ang nagpapahalaga sa ‘silent revolution’ na ganito? Comment section: sabihin mo kung sino sayo ang nagpa-seen sa isang rainy night.
#SheStoodBeneathNeon #RedIsNotJustColor
Three Girls, One Bed: The Quiet Rebellion of a Silent Moment
Tatlong Babae, Isang Kama
Sige naman… ang ganda ng scene pero parang naglalakad lang sa dorm ng isang high school sa Quezon City.
Ang tawa ko? Ang sabihin nila ‘quiet rebellion’… pero ako? ‘Ano ba yang kakaiba? Parang kami dati sa bahay ni Lola sa Mabalacat.’
Seryoso lang sila — walang pagsigaw ng ‘OMG crush!’ o ‘Babe ano gagawin natin?’
Pero alam mo yung feeling na parang… ‘Oo nga talaga, hindi kailangan mag-argument para maging close’?
Hindi sila nag-isa dahil sa pagkakasundo — kundi dahil sa pagkakaintindihan.
Sabi nila ‘no performance’? Oo naman! Tapos sinabi ko: ‘Sige nga… pero sana di ako ma-require mag-tanong pa kung bakit ganun.’
Kung ikaw ay nanood ng ganito at hindi sumigaw ng ‘Oo! Ganyan din kami!’… wala kang soul.
Ano ang naramdaman mo? Comment section na lang!
Persönliche Vorstellung
Sino ba ako? Isang mananaklot ng mga alaala sa bawat ilaw ng Maynila. Ang aking camera ay hindi para maglaro, kundi para magsalita nang walang salita. Sumisilip ako sa mga mata ng mga babae na hindi nila alam ang kanilang kahulugan. Narito ako upang iwanan ang isang dulo ng pagkakaiba, isang lihim na pulso ng katotohanan. Tumawa ka, umiyak ka, o biglang tumigil – wala akong iisa lamang nararamdaman: ikaw ay nakikita.