Nakatira sa ilalim ng neon

Sabi nila ‘hindi mo kailangan ng umbrella’… pero bakit parang siya ang nag-isa na may malinis na buhok sa gitna ng pag-ulan?

Ang tawag dito ay ‘quiet rebellion’

Hindi siya nag-post sa IG para mag-viral—pero ang gulo ng kanyang presence? Parang poetry na hindi natapos.

Ang totoo: Hindi lahat ng solo ay lonely

Parang nandun lang siya para sabihin: ‘Ako’y may sariling timeline.’

Ano nga ba ang ibig sabihin ng “being real” kapag ang mundo ay nagsasabing “be visible”?

Kung nakita mo siya… wag ka muna magmura. Breathe muna kasama niya.

Sino pa ba dito ang gustong maging invisible lantern? Comment section na! 💡

Pikachu sa Sarili Ko

Nakalimutan ko na ba ang pagiging bata? Ang gulo ng buhay dito sa Manila—school, trabaho, mga text message mula sa nanay na “Ano na ulit ang plano mo?” Pero bigla lang… nakita ko si Pikachu.

Sabi ko: ‘Oo nga pala! Ito ako noong bata!’ So nagsuot ako ng yellow suit—hindi para mag-viral o kahit pa mag-Instagram.

Para lang sa akin.

Light sa Loob ng Puso

Hindi ito cosplay. Hindi performance. Ito ay therapy. Ang tawag dito: quiet rebellion. Gusto ko lang sabihin: ‘Opo! Mahal ko ang sarili kong light!’ Kahit walang nakakita.

Sino Ba Ang Nakakita?

Kung sinabi mong ‘silly’ yung nag-try mag-joy… wow. Wag ka nang maging serious palagi! Bakit hindi kita ipaalam na ikaw rin ay may Pikachu sa loob?

Ano kayo? May sariling Pikachu ba kayo? Comment section — let’s glow together! 💛⚡