Silaw sa Hatinggabi
The Quiet Rebellion in a White Lace Stocking: A Visual Poem on Identity and Light
Nakikita ko siya sa screen… walang shout. Walang likes. Walang comments.
Pero may white lace stocking na parang tula sa hangin.
Hindi ‘sexy’ ang kanyang pose — ito’y prayer na naka-vest.
Ang rabbit ears? Di pala cosplay… iyon’y ancestral whisper.
Sabi niya: ‘Hindi ako nag-iimbita… nag-aalay lang ako ng liwan.’
Kaya nga ba’t di mo pa nakikita ang ganitong sandali?
Comment section… open na ang pinto? 😌
Presentación personal
Ako ay isang manlilikha ng mga pahina na hindi nagsasalita, ngunit kumikislap sa bawat hininga. Mula sa Baguio hanggang Kyoto, sinusubay ko ang kahinaan at lakas ng isang babae na hindi iniiwan. Ang pagkakita ay hindi sa filter—kundi sa isang paningning, sa isang tawa na hindi napapansin. Ako'y sumisigla para sa bawat lihim na pangarap, bawat tahimik na luha. Narito ako — hindi lang taga-Baguio, kundi taga-puso ng bawat babae na naghihintay na makita.