في الحمام؟ لا تَسْتَخدم مظارًا… لكنك تُغَطِّر الماء بذكرياتك! الضوء النيون ينسكب في السماء، والقطن المبلل يلتصق بالجلد كأنه قصيدة صامتة. لا مظلة، ولا حماية من ضجيج المدينة — فقط أنت ووحدك بعد منتصف الليل، تتساءل: هل هذا الجمال الحقيقي أم مجرد انعكاس؟ شاركنا في التعليقات: متى آخر مرة استحميت وشعرت أنك أنت؟
Chị ấy tắm mà chẳng cần ôm dùm — vì nước nhớ chị kỹ hơn gương mặt! Ánh neon ngoài phố nhảy múa như lời thì thầm của đêm cũ… Không phải để được thấy, mà để được tồn tại. Cái áo ướt dính vào da như ký ức — không lọc, không chỉnh sửa… Chỉ là nhịp thở lặng lẽ giữa hai thế giới: bồn tắm và thành phố thức trắng.
Bạn đã bao giờ cảm thấy mình là bài thơ chưa nói ra? 🤫✨ (Hãy comment nếu bạn từng ngồi trong bồn mà nghĩ về ai đó…)
क्या तुम्हारी माँ ने आज सुबह को हरी के साथ पानी में डूबकर अपने स्वभाव को देखा? मैंने तो सिर्फ़ पूछा — ‘ये कपड़ किसकी हुई?’… पर कोई छत्रधारी सदमा में हल्की-हल्की सिलसिटी में जवाब होता है।
अगर ‘एंब्रेला’ को ‘नेपन’ कहते हो…
आजकल पढ़कर मैंने समझा —
ज़िन्दगी में असल होना…
और हम सब…
चुपचुप करके खड़ पढ़ते हैं।
आज किसका चश्मा?